چگونه جذب سرمایه از تأمین مالی جمعی میتواند جایگزین وام بانکی باشد؟

فرشته بابائی رنانی

بسیاری از شرکتها برای تأمین سرمایه در گردش یا اجرای یک طرح توسعهای، ابتدا به سراغ بانک میروند، اما با مجموعهای از محدودیتها روبهرو میشوند که دریافت وام را دشوار و زمانبر میکند.
در همین فضای پرچالش، تأمین مالی جمعی بهعنوان یک روش رسمی و تحت نظارت فرابورس ایران مطرح شده و توانسته برای بسیاری از شرکتها بهعنوان یک جایگزین واقعی و قابل اتکا عمل کند.
در این مقاله بهزبان ساده و کاربردی بررسی میکنیم که چرا و چگونه تأمین مالی جمعی میتواند در بسیاری از مواقع جایگزین وام بانکی باشد.
بسیاری از شرکتها تجربه مشترکی از مراجعه به بانک دارند:
پروندههای سنگین، رفتوآمدهای متعدد، وثیقههایی که تأمینشان دشوار است و فرآیندی که گاهی بیش از چند ماه طول میکشد. مهمترین موانع را میتوان در چند مورد خلاصه کرد:
بانکها معمولاً وثیقههایی مانند ملک، سفته با پشتوانه مالی قوی یا سپرده نقدی درخواست میکنند. برای بسیاری از شرکتها که دارایی ملکی ندارند یا نمیخواهند اموالشان را در رهن بانک قرار دهند، این موضوع چالش اصلی است.
در وام بانکی، بازپرداخت اصل و سود معمولاً از ماههای ابتدایی شروع میشود. این مدل برای شرکتهایی که نیاز به تنفس مالی دارند مناسب نیست.
بررسی اعتبار، بازدید کارشناسی، مراحل کمیته اعتباری و عقد قرارداد معمولاً چندین هفته تا چند ماه طول میکشد؛ در حالی که بسیاری از شرکتها به سرمایه سریع نیاز دارند.
اگرچه نرخ بهره اسمی مشخص است، اما با اضافه شدن کارمزدها، بیمه، و سپردهگذاری اجباری، هزینه واقعی وام بیشتر از عدد اولیه میشود.
این چالشها باعث شده شرکتها بهدنبال روشهایی بروند که سریعتر، کمهزینهتر و کمریسکتر باشند.
تأمین مالی جمعی در ایران یک مدل رسمی و مجوزدار است که زیر نظر فرابورس اجرا میشود. در این روش، شرکتها طرح خود را روی سکویی مانند آیفاند منتشر میکنند و سرمایه لازم را از سرمایهگذاران متعدد جذب میکنند.
آنچه این مدل را برای شرکتها جذاب میکند، چند ویژگی مهم است:
در تأمین مالی جمعی، شرکت لازم نیست ملک یا دارایی سنگین در رهن بگذارد.
ضمانتنامه بانکی یا صندوق پژوهش جایگزین وثیقه ملکی میشود.
پس از ارزیابی و کامل بودن مدارک، طرح ظرف چند هفته منتشر شده و فرایند جذب سرمایه شروع میشود. این سرعت در مقایسه با وام بانکی یک مزیت بسیار مهم است.
اصل سرمایه تا پایان دوره نزد شرکت باقی میماند و فقط سود دورهای پرداخت میشود.
این مدل فشار نقدینگی شرکت را کاهش میدهد و به آن اجازه میدهد از سرمایه جذبشده بهطور کامل استفاده کند.
همه اطلاعات و تراکنشها در سامانه فرابورس ثبت میشود و همین موضوع اعتماد شرکتها و سرمایهگذاران را افزایش میدهد.
در جدول زیر تفاوتهای اصلی دو روش را میبینید و مشخص میشود هرکدام برای چه نوع نیازهایی مناسبترند:
| شاخص | وام بانکی | تامین مالی جمعی(آیفاند) |
| وثیقه | ملک، سپرده، ضمانتنامه | فقط ضمانتنامه تعهد پرداخت |
| سرعت دریافت | 1 تا 4 ماه | 2 تا 4 هفته |
| بازپرداخت | اصل و سود همزمان | فقط سود دورهای |
| نرخ سود | موثر، وابسته به هزینههای جانبی | مشخص و شفاف |
| سهمخواهی از شرکت | ندارد | ندارد |
| فشار نقدینگی | بالا | پایین |
| نظارت | بانک مرکزی | فرابورس ایران |
| مناسب برای | شرکتهای بزرگ با وثیقه کافی | شرکتهای فعال با نیاز سریع به سرمایه |
چهار دلیل اصلی باعث شده شرکتها بهسرعت به سمت این مدل جدید حرکت کنند:
شرکت مجبور نیست ملک یا سرمایه ثابت خود را در رهن بگذارد؛ این موضوع آزادی عمل شرکت را حفظ میکند.
پرداخت سود دورهای در مقایسه با بازپرداخت اصل و سود، فشار کمتری ایجاد میکند و جریان نقدی شرکت را منظمتر نگه میدارد.
مدارک موردنیاز، مراحل ارزیابی و زمانبندی انتشار طرح در تأمین مالی جمعی شفافتر و قابل کنترلتر است.
تأمین مالی موفق از طریق آیفاند برای شرکت یک امتیاز اعتباری محسوب میشود و بعدها میتواند برای دریافت وام یا تسهیلات دیگر به آن استناد کند.
این مدل معمولاً برای شرکتهایی مناسب است که:
آیفاند با ساختار استاندارد و همکاری با نهادهای ضامن، مسیر جذب سرمایه را برای شرکتها ساده کرده است. مهمترین مزیتهای این سکو عبارتند از:
جمعبندی
در شرایط اقتصادی امروز، بسیاری از شرکتها برای دریافت وام بانکی با چالشهایی مانند وثیقه سنگین، فرآیند طولانی و هزینه تمامشده بالا روبهرو هستند. در مقابل، تأمین مالی جمعی توانسته یک مسیر سریعتر، کمهزینهتر و انعطافپذیرتر برای تأمین سرمایه ایجاد کند.
در این روش:
برای شرکتهایی که در مرحله فعالیت عملیاتی هستند و نیاز فوری به سرمایه در گردش دارند، تأمین مالی جمعی میتواند بهترین جایگزین وام بانکی باشد.
مقاله های مرتبط

شفافیت مالیاتی یکی از ارکان اصلی رشد بازارهای مالی و سرمایهگذاری در هر اقتصادی است.

در سالهای اخیر، هم زمان با رشد سریع استارتاپها و شرکتهای کوچک در ایران، نیاز به تأمین منابع مالی بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.

انتخاب بازار مناسب برای سرمایهگذاری یکی از مهمترین چالشهای سرمایهگذاران در شرایط اقتصادی پرنوسان است. بازار طلا، ارز (دلار)، رمز ارزها (ارزهای دیجیتال) و طرحهای تامین مالی جمعی (کرادفاندینگ) هر یک جذابیتها و ریسکهای خاص خود را دارند.